دَف، یکی از ساز‌های کوبه ای در موسیقی ایرانی است که شامل حلقه‌ای چوبی است که به آن حلقه‌های فلزی (معمولا با ترتیب ۱-۱-۲) آویخته شده و پوست نازکی از جنس پلاستیک یا چرم و پوست حیوانات بر حلقهٔ چوبی کشیده‌اند و آن با ضربه‌های انگشت و کف دست می‌نوازند.
این ساز از ساز‌های ضربی (کوبه‌ای) ایرانی شبیه به دایره و بندیر است که از آن بزرگ‌تر و بم‌تر است. ساز دف در تولیدی‌ها با ۳ اندازهٔ دو چهارم – سه چهارم – چهار چهارم ساخته می‌شود.
کلاف اصلی دف، بدنه‌ای استوانه‌شکل و کوتاه از جنس چوب است که در یک طرف آن استوانه، پوست حیوانات یا پلاستیک کشیده شده‌است (بهترین نوع دف، با پوست حیوانات و در فصل بهار ساخته می‌شود).
ابتدا و انتهای قاب اصلی با برش زاویه‌دار (اصطلاحاً برش فارسی) به هم چسبیده می‌شوند و ضخامت یک سمت از کلاف با تراشیدن چوب کمتر شده و پوست با سریش روی این لبه می‌چسبد و با گل میخ محکم می‌شود.
ساختمان دف را می‌توان به اجزای زیر تقسیم کرد:
منبع ویکی پدیا
آموزشگاه‌های آنلاین سه‌لا‌چنگ فرصتی عالی برای یادگیری ساز دف به صورت اینترنتی ارائه می‌دهند. از طریق این پلتفرم، شما می‌توانید به طور انعطاف‌پذیر از لحاظ زمانی با معلمان حرفه‌ای در سراسر ایران در ارتباط باشید و به صورت آنلاین به کلاس‌ها دسترسی داشته باشید. این نوع آموزش می‌تواند به شما اجازه دهد تا با توجه به زمان خودتان و به صورت منظم به یادگیری پرداخته و تداوم را در مسیر پیشرفت خود حفظ کنید.